พ่อขุนรามคำแหง

พ่อขุนรามคำแหง

พระราชประวัติ



          พ่อขุนรามคำแหงมหาราช เป็นพระราชโอรสของพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ (บางกลางหาว) กับนางเสือง มีพระนามเดิมว่า พระราม เมื่อพระชนมายุ 19 พรรษา ได้ตามเสด็จพระบิดาไปในการสงครามระหว่างสุโขทัยกับเมืองฉอด ทรงช่วยพระบิดาทำยุทธหัตถีชนะขุนสามชนเจ้าเมืองฉอด พระบิดาจึงเฉลิมพระนามให้เป็น “พระรามคำแหง” ในช่วงรัชสมัยพ่อขุนบางเมือง ซึ่งเป็นพระเชษฐา พระรามคำแหงทรงเป็นกำลังสำคัญในการรบปราบปรามเมืองชายแดนหลายแห่ง พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ครองราชย์ พ.ศ. ๑๘๒๒

พระราชกรณียกิจ

- ทรงขยายอาณาเขตออกไปกว้างขวางกว่ารัชสมัยใดๆ

            - ประดิษฐ์ตัวอักษรไทยใน พ.ศ. ๑๘๒๖

            - ทรงส่งเสริมการค้า ทั้งการค้าภายในและการค้าภายนอก เช่น ให้งดเว้นจากการเก็บภาษีผ่านด่วน

            - ทรงบำรุงศาสนา เช่น ให้นิมนต์พระสงฆ์นิกายเถรวาทแบบลังกาวงศ์จากนครศรีธรรมราชมาเป็นสังฆราชและริเริ่มการนิมนต์พระสงฆ์มาแสดงธรรมในวันพระ

            - ทรงดูแลทุกข์สุขของราษฎร์อย่างใกล้ชิด เช่น ให้ผู้เดือดร้อนมาสั่นกระดิ่ง ถวายฎีกาได้ ให้ทายาทมีสิทธิได้รับมรดกจากพ่อแม่ที่เสียชีวิต เป็นต้น

            - ทรงสร้างความสัมพันธ์อันดีกับรัฐใกล้เคียง ได้แก่ ทรงเป็นพระสหายกับพญามังรายแห่งอาณาจักรล้านนาพญางำเมือง แห่งแคว้นพะเยา ทรงมีความสัมพันธ์ทางเครือญาติกับพระเจ้าฟ้ารั่ว แห่งอาณาจักรมอญและทรงเป็นรัฐบรรณาการกับจีน